Al drie dagen roep ik “Ik ga naar Peru” en vanochtend kwam het besef.. Ik mag mee, ik ga echt! Het is als een cadeautje. De cadeau verpakking is er af, maar je weet nog niet precies wat er in het doosje zit.
Het duurt nog 5 weken voor we vertrekken, dat is nog 39 dagen en nog ongeveer 936 uur. Dat voelt als een eeuwigheid. Een eeuwigheid waarin ik mij voorbereid. Ik zie het zo voor me. Hier en daar stop ik wat in een tas. Ik loop in winkels en denk ‘ah dat moet ik ook meenemen’! Maar dat zijn niet de belangrijkste dingen.
Op mijn 18e ben ik 3 maanden in Peru geweest, inmiddels 9 jaar geleden, een onvergetelijke hartverwarmende reis met prachtige momenten. Ik wil nu bijna 10 jaar later terug geven wat de mensen mij toen hebben gegeven en nu nog steeds geven. Een nieuwe weg met andere mogelijkheden. Een openblik die met blijdschap de wereld in kijkt. Het gevoel om te kunnen spelen, stromen en stralen. Ik ben er van overtuigd dat spelen in de breedste zin van het woord, plezier maken, bezig zijn, je lichaam laat stromen en dat je daardoor gaat stralen. Wanneer je straalt zowel van binnen als van buiten kan je zoveel meer bereiken. Je staat positiever in het leven, het geeft je meer zekerheid en bovenal het geeft je plezier. Ik wil de inwoners van Ayacucho laten Spelen, Stromen en Stralen!
Met een stralende lach kijk ik uit naar dit mooie onverwachtse avontuur.. ik ben zo benieuwd wat er in dat doosje zit!
